Kotliny Sandomierskiej
Encyklopedia PWN
najdłuższa rzeka w Polsce i druga pod względem wielkości dorzecza (po Newie) w zlewisku Morza Bałtyckiego;
południowo-wschodnia część Wyż. Lubelsko-Lwowskiej, w Polsce i na Ukrainie, między Kotliną Sandomierską na południowym zachodzie a Wyż. Wołyńsko-Podolską na wschodzie i południowym wschodzie;
woj. w południowej części Polski; graniczy z woj.: mazowieckim (na północy), lubelskim (na wschodzie), podkarpackim (na południowym wschodzie), małopol. (na południu), śląskim (na zachodzie) i łódzkim (na północnym zachodzie);
Tarnobrzeska, Równina, Równina Rozwadowska,
część Kotliny Sandomierskiej, położona na północ od Płaskowyżu Kolbuszowskiego, między Niz. Nadwiślańską a Doliną Dolnego Sanu;
północno-wschodnia część Kotliny Sandomierskiej, między Doliną Dolnego Sanu a Wyż. Lubelską i Roztoczem;
południowo-zachodnia część Kotliny Sandomierskiej;
